Na Piet Veerman en Specs Hildebrand is nu de beurt aan een vrouwelijke artiest van eigen bodem om voor even samen te smelten met een mooie wijn.
Een mooie wijn daar hoort uiteraard een mooie vrouw bij en dan kom ik uit bij Carola Smit, door de jaren heen alleen maar mooier geworden en altijd bescheiden gebleven.
Begin jaren 80 zag ik Carola, toen al een opvallende verschijning, af en toe in het voorbij gaan bij Bart Smit, haar muzikale carrière was net gestart bij de Double Trouble Band. Helaas voor deze band die graag door had willen breken werd Carola in het najaar van 1983 benaderd door BZN in verband met het afscheid van Anny Schilder. De scouts van BZN hebben hun werk voortreffelijk gedaan!
Carola bleef BZN trouw tot het afscheid van de band in juni 2007. Typerend voor de Band Zonder Naam was dat alle albums werden gepromoot met specials vanuit plaatsen over de hele wereld. Voor deze column komt ‘de special’ uit de baai van San Francisco.

Wat hebben we in het glas?
We vliegen naar de Livermore Valley. Hier wordt de Wente Morning Fog Chardonnay met grote zorg voorbereid voor de hondstrouwe liefhebbers van dit prachtige wijnhuis.
Een mooie goudgele Chardonnay schittert in het glas. De houtrijping heeft z’n sporen nagelaten in de kleur.
Het licht speelt met het goud alsof de zon weerkaatst in de golvende baai.
In de neus vanille, boter, toast en een vleugje kokos. De geur is intens.
Je neus weigert afscheid te nemen van dit moois. Dit glas moet op je nachtkastje staan om tijdens onrustige nachtelijke momenten even in te snuiven!
Na het slurpen verandert de mond in een volgepakte feestzaal.
Door de ochtendmist die over de wijngaarden trekt behoudt de wijn z’n frisheid. De mist heeft de wijn z’n naam en faam gegeven.
De wijnmaker is voorzichtig geweest met het eikenhout. Geen overdaad!

Ik besef ineens weer waarom ik juist deze wijn heb gekozen.
Een mooie wijn voor zoals gezegd een mooie vrouw met hondstrouwe fans die zelfs tien jaar na het afscheid nog van zich laten horen. De Morning Fog schittert in het glas en Carola doet dat met haar stem en uitstraling. Een uitstraling zoals ze die heeft op het album Maid of the Mist, het album dat wat mij betreft uit de beste tijd stamt van ons aller BZN.
En voor de oplettende lezer komt hier natuurlijk ook de mist weer in terug, deze keer van de Niagara Falls waarvoor Carola op de cover van het album wegkijkend poseert.

Zoals bij de Morning Fog de houtrijping de wijn door de jaren heen veel beter heeft gemaakt, zo is het Carola Smit ook vergaan. Gestart bij de Double Trouble Band (later Friends), vervolgens een grootse carrière bij BZN met jarenlang volgepakte zalen om daarna na wat korte omzwervingen terug te komen bij de roots. Het grote geld lag ongetwijfeld nog aan haar voeten na ruim 23 jaar BZN, maar de keuze viel op Get Back Live. Zingen als hobby zoals het ooit is begonnen en waar het plezier na al die jaren nog vanaf spat. Het siert Carola!
De bescheidenheid van Carola vinden we terug in de Wente Morning Fog. Geen overdaad!

De Morning Fog heeft al diverse onderscheidingen in ontvangst mogen nemen. Carola doet daar niet voor onder. Ze ontving op 14 november 2005 de Koninklijke Onderscheiding ‘Ridder in de Orde van Oranje Nassau’ voor haar verdiensten in de Nederlandse muziekgeschiedenis uitgereikt. Maar in feite wisten we het voor november 2005 al, goede wijn behoeft immers geen krans!

In juni 2016 heeft Volendam en omstreken kunnen genieten van ‘An Evening with Carola Smit’. Een geweldige muzikale avond met een verrassend repertoire en vele gastoptredens, gasten die Carola allen een warm hart toe dragen.
Het zou me een genoegen zijn om op An Evening wit Carola Smit deze wijn te proosten dat we nog lang mogen genieten van haar prachtige stem en uitstraling!

Proost en groet,
‘t Wijnboertje

Johan Derksen noemde Theo van Scherpenseel, alias Specs Hildebrand, ooit het best bewaarde muzikale geheim van Volendam. Dat is naar mijn bescheiden mening een volkomen terechte opmerking.
Zoals op de site van Palingsound.com valt te lezen, heeft Specs met diverse beroemdheden op de bühne gestaan, stond in het voorprogramma van Johnny Cash en reikte hem een gouden plaat uit. Met één been in de Champions League zou je zeggen, maar hoe anders is het gelopen.
Zelf zegt Specs achteraf hierover het volgende: “Ik heb er nooit over gedacht concessies te doen. Ik ben altijd mijn eigen gang gegaan. Ik heb nooit een hiel gelikt of een kont gekust.” Aan mij de eer om een wijn uit te zoeken bij een man met zo’n sterk karakter.
Gelukkig hoef ik niet lang na te denken. Het wordt een wijn uit het noordelijke Loire gebied met zijn Cabernet Franc. Deze wijnen zijn minder bekend en daardoor minder bemind. Daar hebben we gelijk de eerste overeenkomst te pakken.

Wat hebben we in het glas?
Nee… niet de Pouilly Fumé, nee ook niet de Sancerre of de Menetou Salon. Wie kent ze niet. Het gaat hier om de Cabernet Franc, de brutale rode druif uit de Val de Loire. Dit is serieuze kost voor de geoefende wijndrinker! Anjou, (Saint Nicolas de) Bourgueil, Chinon en Saumur (ABCES). Na een rondje in deze streek wil iedereen wel een ABCES. Ook in dit gebied kust men geen konten en likt men geen hielen. Geen concessies zoals ook Specs Hildebrand deze niet snel zal doen.

Inmiddels vloeit een Chinon Cuvée Terroir van Charles Joguet met brute kracht tegen het glas. De wijn heeft een paarsrode kleur maar is doorzichtig. In de neus een hint van laurier en een lichte stallucht die direct associeert met de geur van de natte bladeren in het bos vol wilde paddenstoelen. Een zachte, sappige, fruitige wijn met een middellange kruidige afdronk. De frambozen, kersen en bramen uit de geur komen terug in de smaak. Beslist geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Een echte wildwijn! In combinatie met onder andere fazant of duif besef je niet wat je overkomt. Een druif met bewaar-potentieel!
Je ziet direct de overeenkomsten met onze Specs Hildebrand en dan doel ik zeker niet op de stallucht. Het is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, brutaal, kruidig, koppig en vooral wild in z’n jonge jaren, al seems it So Long Ago.
Het bewaar-potentieel van Specs is in overeenstemming met de wijn. Ik ben één van de gelukkige bezitters van nagenoeg al het werk van Specs en het is tijdloos.
Vanaf de beginjaren 70 is Theo actief in diverse bands en vanaf 1975 start hij een solocarrière. Later schuift de alom bekende Living Room Band aan in wisselende samenstelling, allen topmuzikanten. De teksten werden in samenwerking met tekstschrijvers Jip Golsteijn en Ton de Zeeuw gemaakt. Zaaleigenaren werden soms tot het uiterste gedreven omdat Specs weigerde de oude successen voor de honderdste keer te spelen.
Het nummer ‘I Cast Myself To Play The Lead (In The Story Of My Life)’ is één van mijn favoriete nummers en eigenlijk ook tekenend voor de in mijn ogen imposante muzikale carrière van Specs ondanks dat de grote doorbraak altijd is uitgebleven. Spijt heeft hij er nooit van gehad!
Zo is het ook de Noordelijke Loire vergaan. Staan voor je product, eigenzinnig, geen concessies doen en achteraf tevreden zijn met wat je hebt bereikt.
De Cabernet Franc uit de Loire bezit opvallende karakteristieken waarvan je houdt of juist helemaal niet. Vaak is er geen middenweg. En zo is het ook met Theo van Scherpenseel, alias Specs Hildebrand. En laat ik meteen maar kleur bekennen Theo, ik hou groot van je!
Dan schiet ik meteen m’n favoriet maar binnen, ‘Ships Will Sail’ van het album Spike Heels.
Dan nog even terug naar de Loire wijnen, zoals gezegd, is het noordelijke Loire gebied met zijn Cabernet Franc een minder bekend en daardoor minder bemind gebied. Laten we daar wat aan doen!
Let wel, de wijnen uit de Loire van de Cabernet Franc zijn minder geschikt voor ongeoefende wijndrinkers. Theo schaar ik zeker onder deze categorie!
Het zou me daarom een genoegen zijn om met deze wijn te proosten dat we nog lang mogen genieten van het best bewaarde geheim van Volendam.

Proost en groet,
‘t Wijnboertje

Als kereltje van 7 jaar oud zong ik luidkeels mee op de muziek van Piet Veerman (de Koster) en zijn Cats, uiteraard met de bijbehorende mimieken.
Nu vele jaren later reist Piet nog dagelijks als passagier mee in m’n auto.
’s Avonds is de huiskamer gevuld met z’n warme volle stemgeluid en een vakantie in het buitenland zonder Piet is ondenkbaar. Hij zingt me door Duitsland, Oostenrijk, Italië, Spanje en Frankrijk. Het voelt als familie terwijl Piet mij hoogst waarschijnlijk niet eens kent.
Ik hoefde niet lang na te denken toen mij als Register Vinoloog werd gevraagd om de eigenschappen van wijn te vergelijken met de eigenschappen van Volendammer artiesten. Het laat zich raden over wie mijn eerste column voor 1WayWind gaat, Piet Veerman (de Koster), een absoluut fenomeen die als een rode draad door m’n leven loopt in vreugde en verdriet. Ik ben op zoek gegaan naar een grote wijn van een vermaard wijnboer. Ik heb Piet al eerder vergeleken met een gerijpte Riesling. De keuze is gevallen op de Fronholz Riesling 2004 van Domaine Ostertag.
De kleur van de wijn verraadt direct al overeenkomsten, een donker goudgele kleur kenmerkend voor een 13 jaar oude wijn en het timbre (klankkleur) van de meest warme stem van Nederland zoals die wat mij betreft het beste te horen is op het album Third Life.
De Fronholz van Ostertag was als jonge wijn al populair en is door de jaren heen alleen nog maar voller en completer geworden. Luister naar Scarlet Ribbons uit de begintijd en daarna naar ‘Mi Vida (My life)’ het laatste soloalbum van Piet.
Na de observatie van de kleur gaan we bij de beoordeling van wijn altijd door naar de geur van de wijn. Deze Riesling heeft de typische geur van een rijpe Riesling. Tonen van honing en daarnaast een licht vleugje (gout de pétrol) van het oliespuitje zoals we dat vroeger vaak in de bouwwereld tegenkwamen. Naar ik heb vernomen heeft onze Piet voor z’n Catstijd ook in de bouw gewerkt en de honingtonen zijn in overvloedige maat terug te vinden in de talloze platen van ons aller Cats. Wat een rijkdom!
En dan stomen we door naar de smaak…………..Gecompliceerd en beschikt na 13 jaar nog over voldoende zuren. Een ongekende frisheid met ook weer die honing!
Wijn moet over voldoende zuren beschikken om bestaansrecht te hebben. Een artiest moet kritisch zijn en dus ook over de nodige zuren beschikken. Beiden hebben de test doorstaan!
Fronholz Riesling kan als aperitief of als gastronomische wijn geschonken worden, met andere woorden deze Riesling is in het voorprogramma heerlijk maar ook als hoofd act van grote hoogte.
En dan Domaine Ostertag, opgericht in 1966 in de buurt van Straatsburg. Andre Ostertag, de huidige directeur van het domein, heeft de Ostertag wijnen naar een ongekend hoog niveau gebracht en kiest voor het maken van compromisloze wijnen. Kwaliteit boven alles. André werkt bio-dynamisch. Alleen het beste is goed genoeg.
Piet Veerman nagenoeg gelijktijdig begonnen in 1964 met the Cats werkt ook compromisloos aan zijn muziek en zorgt er op eigenzinnige wijze voor dat kwaliteit boven alles gaat. In de jaren zeventig voerde Piet in Larrabee al discussies met de platenbazen over de uitvoering van zijn muziek. Alleen het beste is immers goed genoeg!
Dan het laatste punt van overeenkomst. Het is bekend dat wijnboeren de wijnen van succesvolle wijnmakers proberen te imiteren. Met pruiken op en pakken aan zien we dat op bruiloften, partijen en concerten ook in de muziek gebeuren. Het is de wijnboeren nooit gelukt en zo is het ook in de muziek. Laten we het vooral als een ode aan een fenomeen zien!
Dan toch nog een verschil tussen Piet en de goed gerijpte Riesling van Ostertag. Dat verschil zit in de afdronk. Hoewel de Fronholz een prachtige en lange afdronk heeft ken ik geen Riesling die na een paar weken nog nadreunt. Deze ervaring kan alleen Piet ons schenken!
Ik hoop dat Piet Veerman nog lang met me mee blijft reizen op mijn wijnroutes door Duitsland, Oostenrijk, Italië, Spanje en Frankrijk.
Proost en groet,
‘t Wijnboertje